Το 1^ο Γυμνάσιο Μάνδρας, ως ένας πυρήνας ζωής της πόλης μας και θέλοντας να συμβάλλει στην πληροφόρηση των πολιτών της σχετικά με την Κυκλοφοριακή Αγωγή και Οδική Ασφάλεια, παραθέτει τα εξής:

Γενικά στατιστικά στοιχεία

1) Σύμφωνα με στοιχεία του 2011, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν, δηλαδή περισσότεροι από 3.000 νεκροί την ημέρα και περίπου 50 εκατομμύρια τραυματίζονται στους δρόμους κάθε χρόνο. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση περίπου 32.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους και κάποια εκατομμύρια τραυματίζονται σε οδικά ατυχήματα. Από αυτούς χιλιάδες καθίστανται μονίμως ανάπηροι. Το 20% περίπου των θανάτων αφορά νέους, αρχάριους οδηγούς (18-24 χρόνων).
(Πηγή: Eurostat, 2000-2009).

2) Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, τα οδικά ατυχήματα είναι η αιτία για το θάνατο σχεδόν 4 πολιτών κάθε ημέρα. Κάθε χρόνο συμβαίνουν περίπου 15.000 οδικά ατυχήματα με παθόντες, στα οποία σκοτώνονται περίπου 1.470 οδηγοί, επιβάτες και πεζοί και τραυματίζονται πάνω από 17.000. (Πηγή: Ελληνική Στατιστική Αρχή, 2002-2011).

3) Η Ελλάδα βρίσκεται, δυστυχώς ακόμη, στις τελευταίες θέσεις ανάμεσα στα ανεπτυγμένα κράτη, αναφορικά με το επίπεδο οδικής ασφάλειας. (Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση: Βιβλιοθήκη Στατιστικών Δεδομένων Ατυχημάτων, Νοέμβριος 2011).

4) Σε μία χώρα με έντονο δημογραφικό πρόβλημα, όπως η Ελλάδα, 100 νεκροί ηλικίας 15-44 ετών το χρόνο από οδικά ατυχήματα ανά 1.000.000 πληθυσμού είναι αριθμός ιδιαίτερα ανησυχητικός. (Πηγή: Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ασφάλειας Μεταφορών, 2011).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

5) Το όραμα για μηδέν ατυχήματα στην Ελλάδα ίσως φαντάζει μακρινό όνειρο, όμως εάν δούμε παρακάτω την εξέλιξη των ατυχημάτων της προηγούμενης δεκαετίας, από αυτήν φαίνεται πως υπάρχει «φως στο τούνελ», αφού η μείωση έχει ξεκινήσει! Εάν προσπαθήσουμε όλοι μαζί, ίσως το όνειρο αυτό να γίνει κάποτε πραγματικότητα.

Οδικά ατυχήματα στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία 2000-2009 (Πηγή: Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, ΥΠΟΜΕΔΙ)

6) Το οδικό ατύχημα είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων, όπως π.χ. του μη έγκαιρου εντοπισμού κινδύνου από τον οδηγό, των καιρικών συνθηκών, του κακού φωτισμού, τυχόν λανθασμένης επιλογής ταχύτητας για την περίσταση (συνήθως υπερβολικής), της χρήσης αλκοόλ και της μη χρήσης ζώνης ασφαλείας ή κράνους, κ.α.

                 Η ζώνη ασφαλείας και η σημασία της χρήσης της

Η ζώνη ασφαλείας είναι παγκοσμίως αποδεκτό ότι αποτελεί το πιο σημαντικό μέσο ασφάλειας του οδηγού και των επιβατών αν συμβεί ατύχημα. Όλες οι μελέτες που διεξάγονται πάνω στην ασφάλεια του οδηγού βασίζονται στη χρήση της ζώνης ασφαλείας, ως απαραίτητης προϋπόθεσης για να επενεργήσουν σωστά τα υπόλοιπα συστήματα ασφαλείας ,όπως π.χ. ο αερόσακος. Προφανώς, η χρήση της ζώνης ασφαλείας αφορά όλους τους επιβάτες του αυτοκινήτου, ακόμα και αυτούς που κάθονται στα πίσω καθίσματα και όχι μόνο τον οδηγό. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ένας ενήλικας, που κάθεται πίσω χωρίς ζώνη, σε μια μετωπική σύγκρουση με 50 χλμ/ώρα, χτυπά το δεμένο μπροστινό του συνεπιβάτη με δύναμη που φτάνει τον ένα τόνο!!! Οι επιβάτες χωρίς ζώνη μπορούν να τραυματίσουν ή και να σκοτώσουν τους συνεπιβάτες τους.

 

Ποιά είναι όμως η σωστή εφαρμογή της ζώνης ασφαλείας; Η ζώνη πρέπει:

• Να περνάει πάνω από τον ώμο και το διαγώνιο τμήμα της να περνάει στη μέση της απόστασης από το λαιμό μέχρι την άκρη του ώμου και κατά μήκος του στήθους (και όχι κάτω από τις μασχάλες).
• Η βάση της ζώνης ασφαλείας να εφαρμόζει στα ισχία και όχι κατά μήκος της κοιλιακής χώρας.
• Να είναι άνετη, όχι όμως χαλαρή.
• Να μην είναι μπερδεμένη.

 

Πρέπει να γίνει συνήθεια να φοράμε τη ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο, ως την πρώτη κίνηση που κάνουμε αφού επιβιβαστούμε.

Αν το παιδί είναι κάτω των 12 ετών, πρέπει να κάθεται στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, σε ειδικό κάθισμα το οποίο του προσφέρει αυξημένη προστασία όχι μόνο σε περίπτωση ατυχήματος, αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια της μετακίνησης. Το παιδικό κάθισμα πρέπει πάντοτε να τοποθετείται στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Εάν όμως χρειαστεί να τοποθετηθεί μπροστά, πρέπει απαραιτήτως να απενεργοποιηθεί ο αερόσακος του συνοδηγού. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, διότι αν ανοίξει ο αερόσακος μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή ενός μικρού παιδιού που κάθεται στο ειδικό κάθισμα.

Ο κίνδυνος για τα παιδιά στο μπροστινό κάθισμα είναι μεγάλος για δυο πολύ βασικούς λόγους:

1. Σε περίπτωση σύγκρουσης ,η μπροστινή θέση είναι πάντα περισσότερο επικίνδυνη.

2. Ο αερόσακος που θα ανοίξει σε περίπτωση σύγκρουσης, μπορεί να προκαλέσει σοβαρότατες κακώσεις, ακόμη και σε χαμηλή ταχύτητα σύγκρουσης, λόγω του γεγονότος ότι έχει σχεδιαστεί για διαστάσεις και βάρος που αντιστοιχεί σε ένα μέσο ενήλικα.

                               Ο αερόσακος και η σημασία του

Σε μια σφοδρή σύγκρουση, και ανάλογα με το σημείο σύγκρουσης, το σύστημα ελέγχου ενεργοποιεί τους κατάλληλους αερόσακους, οι οποίοι γεμίζουν με αέριο και φουσκώνουν. Έτσι, η όποια βίαια κίνηση των επιβατών απορροφάται, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού στο κεφάλι και στο θώρακα.

Είναι προφανές ότι δε θα πρέπει να καλύπτουμε με αυτοκόλλητα ή οποιοδήποτε άλλο τύπο καλύμματος το τιμόνι ή την επιφάνεια της μονάδας του αερόσακου συνοδηγού, γιατί αυτό είναι ικανό να εμποδίσει τη σωστή λειτουργία του αερόσακου σε περίπτωση σύγκρουσης. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο αερόσακος δεν κάνει περιττή τη χρήση της ζώνης. Αντίθετα, απαιτεί τη χρήση της.

Η χρήση της ζώνης ασφαλείας μειώνει την πιθανότητα θανάτου του χρήστη κατά 42% και η χρήση της σε συνδυασμό με τη χρήση του αερόσακου μειώνει την πιθανότητα θανάτου κατά 47%, ενώ η χρήση μόνο του αερόσακου χωρίς την χρήση ζώνης ασφαλείας αυξάνει την πιθανότητα θανάτου κατά 41% (Evans, 1991).

Αν αναλογιστούμε το γεγονός ότι ο αερόσακος, σε περίπτωση ενεργοποίησής του, καταλαμβάνει απότομα το χώρο μπροστά μας ή δίπλα μας, συμπιέζοντας ότι βρεθεί στο χώρο αυτό, καταλαβαίνουμε αμέσως ότι δε θα πρέπει, για παράδειγμα, να τοποθετούμε τα πόδια μας πάνω στο «ταμπλό» του αυτοκινήτου ή να αφήνουμε αντικείμενα, όπως κέρματα, κινητά τηλέφωνα, κ.λπ., τα οποία θα εκτοξευθούν προς εμάς στην παραμικρή σύγκρουση, με σοβαρότατες συνέπειες για την προσωπική μας ακεραιότητα και κυρίως για την όρασή μας. Επίσης, οι συνοδηγοί ή οι οδηγοί δεν πρέπει να έχουν στην αγκαλιά τα μικρά παιδιά, διότι σε περίπτωση σύγκρουσης, τα παιδιά θα λειτουργήσουν ως αερόσακοι, με αποτέλεσμα να σωθούν εκείνοι και να τραυματιστούν θανάσιμα τα παιδιά.

        «Ο πιο παράλογος τρόπος για να πεθάνεις είναι το τροχαίο» Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus)

 

Πηγή: Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων. Θεσμική Αναβάθμιση της Εκπαίδευσης Οδήγησης στην Ελλάδα. Κυκλοφοριακή Αγωγή και Οδική Ασφάλεια. Μαθητές Γυμνασίου.

 

Υπεύθυνος επιμέλειας: Γιάννης Βουτυράκης, ΠΕ 15, Οικιακής Οικονομίας